Glasmicrobeads zijn een nieuw type silicaatmateriaal dat in de afgelopen twee decennia is ontwikkeld. Er zijn veel soorten en een breed scala aan toepassingen. Mensen letten steeds meer op. De fabricagemethode wordt als volgt samengevat. De productiemethoden van glaskralen zijn grofweg in te delen in twee categorieën: poedermethode en smeltmethode. De poedermethode is om het glas in de vereiste deeltjes te breken, na zeven, bij een bepaalde temperatuur, door een uniforme verwarmingszone, worden de glasdeeltjes gesmolten en worden microbolletjes gevormd onder invloed van oppervlaktespanning. De smeltmethode maakt gebruik van een snelle luchtstroom om glasvloeistof te verspreiden in glasdruppeltjes, die microbolletjes vormen als gevolg van oppervlaktespanning. Verwarmingsmethode: voor glas met algemene of hogere smelttemperatuur kan gasverwarming of oxyacetyleenvlam en knalgasvlamverwarming worden gebruikt; voor glas met een hoge smelttemperatuur kan een DC-boogplasma-apparaat worden gebruikt voor verwarming. Poedermethode In het begin werd de meeste poedermethode gebruikt. Het deeltjesvormige glaspoeder als grondstof werd in het reservoir gedaan en stroomde naar de hete zone van het zeer efficiënte gasmondstuk. De glasparels worden hier door een sterke vlam aangestuurd en in de enorme expansiekamer van het apparaat geduwd. Door vlamverhitting smelten de glasparels vrijwel direct. Vervolgens verminderen de deeltjes snel de viscositeit en worden gevormd tot een ideale bolvorm die voldoet aan de vereisten onder invloed van oppervlaktespanning.
