Carbon Nine Petroleum Resin is een thermoplastische hars die wordt verkregen door het bijproduct koolstof negen destillaat van de ethyleenfabriek te splitsen in de belangrijkste grondstoffen, Petroleum Resin die het polymeriseert in aanwezigheid van een katalysator, Petroleum Resin of het copolymeriseert met aldehyden, aromatische koolwaterstoffen, terpenen. De moleculaire massa is over het algemeen minder dan 2000, het verwekingspunt van aardoliehars is minder dan 150 â, het is een thermoplastische stroperige vloeistof of vaste stof. Vanwege het lage verwekingspunt en het relatief kleine molecuulgewicht wordt petroleumhars over het algemeen niet alleen als materiaal gebruikt. Omdat de structuur van koolstof negen petroleumhars geen polaire groepen bevat, heeft het een goede waterbestendigheid, zuur- en alkalibestendigheid, weersbestendigheid en weerstand tegen veroudering door licht. Petroleumhars goede oplosbaarheid in organische oplosmiddelen en goede compatibiliteit met andere harsen. Het heeft ook broosheid , kleverigheid, hechting en plasticiteit van petroleumhars, en wordt voornamelijk gebruikt op het gebied van coatings, rubberadditieven, petroleumharspapieradditieven, petroleumharsinkten en -kleefstoffen, en heeft een grote marktvraag.
De grondstof van petroleumhars gekraakte koolstof negen fractie is een complex mengsel van meer dan 150 soorten aromatische koolwaterstofcomponenten met een kookpunt in het bereik van 240 â, zonder een vaste samenstelling, Petroleumhars en het is zeer verspreid en niet gemakkelijk te scheiden. Vanuit het perspectief van synthese, Petroleumhars het kan worden onderverdeeld in twee categorieën. Eén type actieve componenten die kunnen worden gepolymeriseerd, zoals: styreen en vinyltolueen, dicyclopentadieen, petroleumhars enz.; een ander type inactieve componenten, zoals alkylbenzeen en aromatische koolwaterstoffen met gecondenseerde ringen, enz. Petroleumhars fungeert als oplosmiddel tijdens polymerisatie nadat de reactie is gedestilleerd. Koolstof negen grondstoffen bevatten over het algemeen ongeveer 50% polymeriseerbare monomeren.
Gebruikelijke methoden voor het synthetiseren van petroleumharsen zijn thermische polymerisatie, katalytische polymerisatie, petroleumhars en vrije radicalenpolymerisatie. Van de vele fysische en chemische eigenschappen van petroleumhars zijn het verwekingspunt en de tint de belangrijkste. Het verwekingspunt moet 50-140 °C zijn, de tint is minder dan l3, petroleumhars en lichtgeel tot donkerbruin. De polymerisatiemethode van koolstof negen fractie heeft een grote invloed op de tint en het verwekingspunt van koolstof negen petroleumhars.
