Rosin hars
Tegelijkertijd heeft het ook carboxylreacties zoals verestering, alcoholisering, zoutvorming, decarboxylering en aminolyse.
De secundaire herverwerking van colofonium is gebaseerd op de kenmerken van colofonium met dubbele bindingen en carboxylgroepen, en de colofonium wordt gemodificeerd om een reeks gemodificeerde colofonium te genereren, wat de gebruikswaarde van colofonium verbetert.
Rosin-hars wordt in de lijmindustrie gebruikt om de viscositeit te verhogen, de plakkerigheid van de lijm, de cohesie-eigenschappen, enz. Te veranderen.
Rosin-hars is een tricyclische diterpenoïdeverbinding, verkregen in monokliene vlokkige kristallen in waterige ethanol. Het smeltpunt is 172~175°C, en de optische omwenteling is 102° (watervrije ethylalcohol). Onoplosbaar in water, oplosbaar in ethanol, benzeen, chloroform, ether, aceton, koolstofdisulfide en verdunde waterige natriumhydroxideoplossing.
Het is het hoofdbestanddeel van natuurlijke colofoniumhars. Esters van colofoniumzuren (zoals methylesters, vinylalcoholesters en glyceriden) worden gebruikt in verven en vernissen, maar ook in zepen, kunststoffen en harsen.
Het is een polyolester van colofoniumzuur. Veelgebruikte polyolen zijn glycerol en pentaerythritol. De polyol
Het verwekingspunt van pentaerythritolharsester is hoger dan dat van glycerolharsester en de droogprestaties, hardheid, waterbestendigheid en andere eigenschappen van de vernis zijn beter dan die van de vernis gemaakt van glycerolharsester.
Als de overeenkomstige ester gemaakt van gepolymeriseerde colofonium of gehydrogeneerde colofonium als grondstof wordt gebruikt, wordt de neiging tot verkleuring verminderd en worden ook andere eigenschappen tot op zekere hoogte verbeterd. Het verwekingspunt van gepolymeriseerde colofoniumester is hoger dan dat van colofoniumester, terwijl het verwekingspunt van gehydrogeneerde colofoniumester lager is.
Rosin-esters worden geraffineerd uit colofoniumharsen. Rosin-hars wordt gemaakt door verestering van colofonium. Rosin-glyceride wordt bijvoorbeeld gemaakt van colofonium door verestering van glycerol.
Het hoofdbestanddeel van colofoniumhars is harszuur, een mengsel van isomeren met de molecuulformule C19H29 COOH; colofoniumester verwijst naar het product dat wordt verkregen na de verestering van colofoniumhars, omdat het een andere stof is, dus het is onmogelijk te zeggen wiens reikwijdte het is. groot.
Rosin-gemodificeerde fenolhars wordt nog steeds voornamelijk gekenmerkt door het traditionele syntheseproces. Het eenstapsproces is om fenol, aldehyde en andere grondstoffen met colofonium te mengen en vervolgens direct te reageren.
De procesvorm is eenvoudig, maar de regeleisen zoals naverwarmen zijn relatief hoog; het tweestapsproces is om vooraf het fenolische condensaattussenproduct te synthetiseren en vervolgens te reageren met het colofoniumsysteem.
Elke specifieke reactiestap vormt uiteindelijk een hars met een laag zuurgetal, een hoog verwekingspunt, een vergelijkbaar molecuulgewicht en een zekere oplosbaarheid in minerale olie-oplosmiddelen.
1. Eenstapsproces Reactieprincipe:
â Synthese van resol-fenolhars: alkylfenol wordt aan de gesmolten colofonium toegevoegd en paraformaldehyde komt in korrelvorm in het systeem voor en ontleedt vervolgens in monomeer formaldehyde, dat een polycondensatiereactie met alkylfenol ondergaat.
â¡ Vorming van methinechinon: uitdroging bij verhoogde temperatuur, tijdens het opwarmen, neemt de activiteit van methylol in het systeem snel toe, dehydratie binnen het methylolmolecuul treedt op en de condensatieveretheringsreactie tussen de methylolmoleculen vindt plaats, waardoor Er is een verscheidenheid aan fenolische condensaten met verschillende polymerisatiegraden beschikbaar.
⢠Toevoeging van colofonium aan methinechinon en maleïnezuuranhydride: voeg maleïnezuuranhydride toe bij 180 °C, gebruik de onverzadigde dubbele binding van maleïnezuuranhydride en de dubbele binding in colofoniumzuur om toe te voegen, en voeg tegelijkertijd methinechinon toe aan colofonium. Het zuur ondergaat ook een Diels-Alder-additiereactie om maleïnezuuranhydride-chromofuranverbindingen te produceren.
⣠Verestering van polyol: De aanwezigheid van vele carboxylgroepen in het systeem zal de balans van het systeem vernietigen en de instabiliteit van de hars veroorzaken.
Daarom voegen we polyolen toe en gebruiken we de veresteringsreactie tussen de hydroxylgroepen van polyolen en de carboxylgroepen in het systeem om de zuurwaarde van het systeem te verlagen. Tegelijkertijd worden door de verestering van polyolen hoge polymeren gevormd die geschikt zijn voor offsetdrukinkten.
2. Tweestapsproces Reactieprincipe:
â Onder invloed van een speciale katalysator vormt formaldehyde een verscheidenheid aan resol-fenolische oligomeren die een grote hoeveelheid actief methylol bevatten in de oplossing van alkylfenol. Aangezien het systeem geen remmend effect heeft op colofoniumzuur, kunnen condensaten met meer dan 5 fenolische structurele eenheden worden gesynthetiseerd.
â¡ Polyol en colofonium worden veresterd bij hoge temperatuur en onder invloed van een basische katalysator kan de vereiste zuurwaarde snel worden bereikt.
⢠Voeg in de colofoniumpolyolester die gereageerd heeft langzaam druppelsgewijs de gesynthetiseerde resol-fenolhars toe, regel de druppelsgewijs toegevoegde snelheid en temperatuur en voltooi de druppelsgewijze toevoeging. Uitdroging bij verhoogde temperatuur en uiteindelijk wordt de gewenste hars gevormd.
Het voordeel van het eenstapsproces is dat het afval wordt verwijderd in de vorm van stoom, wat gemakkelijk te behandelen is bij de bescherming van het milieu. De fenolische condensatiereactie die optreedt in de gesmolten colofonium is echter vatbaar voor veel nevenreacties vanwege de hoge reactietemperatuur en ongelijkmatige oplossing.
De aanpassing is moeilijk te controleren en het is niet eenvoudig om stabiele harsproducten te verkrijgen. Het voordeel van de tweestapsmethode is dat een fenolische condensatie-oligomeer met een relatief stabiele structuur en samenstelling kan worden verkregen, dat elke reactiestap gemakkelijker te controleren is en dat de productkwaliteit relatief stabiel is.
Het nadeel is dat het traditionele fenolische pulpcondensaat geneutraliseerd moet worden door zuur en moet worden gespoeld met een grote hoeveelheid water om zout te verwijderen voordat het kan reageren met de colofonium, wat resulteert in een grote hoeveelheid fenolhoudend afvalwater, wat grote schade aanricht aan het milieu en kost veel tijd.
De kwestie van goed en fout van eenstaps- en tweestapsprocessen is al lang de focus van inktfabrikanten. Maar onlangs, met de succesvolle ontwikkeling van de no-wash-methode voor het synthetiseren van fenol-condensaat, is de rationalisatie van de tweestaps-synthesemethode sterk gepromoot.
